Jakie choroby najczęściej występują na cebuli?
• Mączniak rzekomy cebuli - zarodniki przenoszone są z wiatrem na sąsiednie uprawy cebuli. Rozwojowi choroby sprzyja stałe, kilkugodzinne zwilżenie liści (szczypioru) w nocy oraz bezdeszczowa i ciepła pogoda w ciągu dnia. Na liściach i pędach kwiatostanowych pojawiają się żółtawe, szybko powiększające się plamy. Liście i pędy kwiatostanowe ulegają zniekształceniu. Silnie opanowane liście wyginają się łukowato do ziemi, żółkną i zasychają. Reakcją chorej rośliny na te zmiany, jest masowe wytwarzania młodych liści. Powoduje to, że pod koniec wegetacji wykształcają się cebule o grubych, niezasychających szyjkach, które nie nadają się do przechowywania. Przy dużej wilgotności powierzana powierzchni żółtych plam rozwija się delikatny szarofioletowy nalot. Silnie porażone rośliny nie tworzą cebul. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia choroby konieczna jest staranna selekcja dymki do nasadzeń. Warto także regularnie usuwać chwasty i wszystkie resztki roślinne po zbiorze oraz porażone rośliny. Zapobiegawczo warto stosować wywar ze skrzypu polnego, a w razie potrzeby opryski fungicydami (Amistar 250SC, Signum 33WG lub Topsin M 500SC).
• Alternarioza cebuli - choroba rozwija się w drugiej połowie lata, podczas ciepłej (21-32°C) i wilgotnej pogody. Objawem są ciemne, brązowo-fioletowe plamy na szczypiorze, które pokryte są aksamitnym nalotem grzybni. Choroba prowadzi do przyspieszonego zamierania liści. Łuski okrywowe cebuli pękają i pokrywają się ciemnymi plamami. Takie cebule nie nadają się do przechowywania. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia choroby konieczna jest staranna selekcja dymki do nasadzeń. Warto także regularnie usuwać chwasty i wszystkie resztki roślinne po zbiorze oraz porażone rośliny. Zapobiegawczo warto stosować wywar ze skrzypu polnego, a w razie potrzeby opryski fungicydami (Amistar 250SC, Signum 33WG lub Topsin M 500SC).
• Biała zgnilizna cebuli - objawy białej zgnilizny cebuli zauważamy po wyrwaniu rośliny z ziemi. Na gnijących cebulach widać watowatą, białą, zbitą grzybnię. Na grzybni zalegają czarne, twarde drobinki (sklerocja), wielkości ziaren maku. Jest to bardzo ważna cecha, która ułatwia rozpoznanie tej choroby cebuli. Choroba jest szczególnie groźna w uprawie cebuli ozimej z jesiennego siewu. W zapobieganiu choroby ważny jest prawidłowy płodozmian (należy zrobić co najmniej 3-letnią przerwę w uprawie warzyw cebulowych na danym miejscu) oraz dokładna selekcja materiału wysadkowego (odrzuca się cebule wysadkowe i dymki z objawami chorób). Ponadto należy pamiętać o usuwaniu wszelkich resztek roślinnych z gleby.
