Największe zagrożenie dla rabarbaru:

- Pchełka burakowa - ich żerowanie powoduje powstawanie licznych otworków w młodych liściach. Silnie porażone liście mają zahamowany wzrost lub zasychają.

- Paciepnica ziemniaczana – szkodniki żerują w pędach oraz ogonkach liściowych drążąc wewnątrz nich korytarze. Uszkodzenie jest widoczne wówczas, kiedy gąsienica wygryza otwór wyjściowy, z którego wycieka lepka, galaretowata ciecz. Ogonki liściowe nie mają wówczas wartości handlowej. Gąsienice paciepnicy przepoczwarczają się w glebie. Motyle wylatujące w sierpniu i we wrześniu składają zimujące jaja na dolnych częściach liści rabarbaru lub na chwastach nieusuniętych z plantacji. W czasie ciepłej jesieni mogą się wylęgać gąsienice drugiego pokolenia, z których część zimuje.

- Błyszczka jarzynówka – larwy wygryzają dziury w miękiszu liści, a przy liczniejszym występowaniu mogą wyjadać całą blaszkę liściową, pozostawiając jedynie grubsze nerwy. Często występują one gromadnie i właśnie wówczas dochodzi do szkieletowania liści.

⚔️Jak walczyć ze szkodnikami?

Obecnie nie ma zarejestrowanych środków ochrony roślin do walki ze szkodnikami w rabarbarze. Dlatego podstawą ochrony pozostają terminowo wykonywane zabiegi agrotechniczne takie jak: wiosenne niszczenie chwastów, mechaniczne uprawki gleby w międzyrzędziach (np. obsypywanie roślin czy kultywatorowanie) i nawożenie. Czynności te ograniczają rozwój szkodników. Wczesnowiosenne usuwanie chwastów zmniejsza liczebność paciepnicy, ponieważ jesienią jej samice składają jaja na chwastach. Wczesną wiosną należy wysoko obsypywać karpy, przez co utrudnia się do nich dostęp wylęgającym się gąsienicom paciepnicy.

⛑️Masz problem z rabarbarem? Wyślij pytanie ze zdjęciem do naszego eksperta w zakładce "Problemy".