Palusznik krwawy to jednoroczny chwast należący do rodziny wiechlinowatych, wyjątkowo uciążliwy w rolnictwie, ogrodnictwie i na trawnikach. Charakteryzuje się silnym rozrastaniem i szybkim wzrostem, szczególnie w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności. Jego łodygi płożą się po ziemi, łatwo zakorzeniając w węzłach, co utrudnia skuteczną kontrolę.

Najczęściej występuje na glebach lekkich, przepuszczalnych, bogatych w azot – szczególnie w miejscach słonecznych i ciepłych. Preferuje gleby piaszczyste lub gliniasto-piaszczyste, o odczynie obojętnym do lekko kwaśnego. Szybko opanowuje nieosłoniętą powierzchnię gleby, w tym uprawy warzyw, kukurydzy, sadzonki truskawek czy trawniki z osłabioną darnią.

Chwast ten kiełkuje późną wiosną, gdy temperatura gleby przekracza 12–15°C, i rozwija się przez całe lato. Jego nasiona mogą przetrwać w glebie przez kilka lat, co czyni go szczególnie groźnym w płodozmianie.

Zwalczanie palusznika krwawego wymaga strategii. Najskuteczniejsze metody to:

🍀mechaniczne – regularne płytkie wzruszanie gleby wiosną ogranicza wschody. Usuwanie roślin zanim wytworzą nasiona to podstawa profilaktyki.
🍀zagęszczony siew roślin uprawnych lub okrywowych – ogranicza miejsce do wzrostu chwastu.
🍀ściółkowanie – np. słomą, korą, agrowłókniną – znacznie ogranicza dostęp światła do nasion w glebie.
🍀herbicydy selektywne – w uprawach rolniczych możliwe jest zastosowanie preparatów opartych m.in. na substancjach takich jak S-metolachlor czy pendimetalina. W ogrodach należy zachować ostrożność i wybierać środki dopuszczone do użycia w warzywach lub na trawnikach.
🍀koszenie trawnika na odpowiednią wysokość – niska darń sprzyja rozwojowi palusznika, dlatego warto utrzymywać trawnik na wysokości 6–8 cm.