Tarcznik oleandrowiec występuje u nas głównie na roślinach ozdobnych uprawianych pod osłonami. Ciało samicy jest przykryte płaską, okrągłą tarczką barwy żółtobiałej, o średnicy 1,8-2,2 mm. Larwa jest jasnożółta i początkowo ruchliwa. W szklarniach i mieszkaniach gatunek ten przechodzi rozwój ciągły. Dojrzała samica składa pod swoją tarczkę kilkadziesiąt jaj, z których po kilkunastu dniach wylęgają się ruchliwe larwy. Rozchodzą się one po roślinie i intensywnie żerują. Po pewnym czasie larwy przytwierdzają się na stałe do rośliny, gdzie żerują, przechodzą dalszy rozwój, pokrywają się tarczką i przekształcają w formie imaginalne. Gatunek ten daje 3-4 pokolenia w ciągu roku. Szkodliwość tarcznika oleandrowca polega na wysysaniu soków, co prowadzi do trwałego odbarwienia, żółknięcia i zasychania części lub całych roślin. Występuje na wielu gatunkach, m.in. na bluszczu, oleandrze, palmach, różanecznikach i storczykach.
Zwalczanie jest dość kłopotliwe. Należy opryskiwać rośliny, stosując pestycydy o działaniu wgłębnym lub układowym, np. Mospilan 20SP. Zabieg należy powtarzać co 7-10 dni.